Niespodzianek ciąg dalszy.

W dzień moich urodzin wróciliśmy z obchodów urodzinowych do domu, patrzę ja, a tu w skrzynce same listy do mnie. Mąż się nadął, że co to za sprawiedliwość, on czeka na przesyłki, a tu wszystko dla mnie! No, ale zaraz mu przeszło (bo w końcu do kogo w tym dniu mają przychodzić przesyłki), a ja ze zdumieniem zobaczyłam, że kolejna moja blogowa przyjaciółka (chyba mogę tak napisać?) zrobiła mi urodzinową niespodziankę. A jest to Ania - Wojcieszek. Tylko popatrzcie, co od niej dostałam:

Z czekolady do sesji zdjęciowej zostało tylko opakowanie...;)

Aniu, ponownie dziękuję i już myślę nad rewanżem.;)
Ale jeśli myślicie, że na tym się skończyło, to jesteście w "mylnym błędzie" (jak ponoć mówi młodzież). Dziś znów wróciłam do domu koło 18.00. Nagle dzwonek do drzwi: córka sąsiadki stoi w drzwiach z paką w rękach, którą listonosz zostawił dla mnie. Zaskoczona po raz kolejny - tym razem przez naszą kochaną Xymcię-dm, czyli Beatkę, rozpakowałam przesyłkę, a w paczce było to:

A teraz parę zbliżeń:

 Tu muszę wam napisać, że kiedy Beata pokazała ten haft na blogu, ja spontanicznie zakrzyknęłam w komentarzu: "Beatko, toż to obrazek jakby dla mnie!" Ależ mam intuicję...;)

Będę miała co wyszywać, dostałam zestaw do haftu DMC - śliczne kwiatuszki.

Ja nie wiem, czym ja sobie zasłużyłam na takie prezenty i na waszą życzliwość... Dziękuję, to za mało, ale my już wiemy, Xymciu, jaki będzie rewanż, prawda?;)
Miałam jeszcze pokazać kartkę, którą zrobiłam dla mamy, ale zostawię sobie coś na następny raz.
Dzięki za pochwały moich quillingowych wypocin - bardzo jesteście łaskawe.:)