Ratunek przyszedł znienacka...

Witajcie, kochane! Mam wrażenie, że bardzo dawno mnie tu nie było, a wrażenie to pogłębia się tym bardziej, że u mnie akurat jest okres posuchy. Zatrzymałam się w pół drogi do Nimue (okazało się, że moja wspaniała komódka ma braki: na razie odkryłam brak jednej potrzebnej mi do konturów muliny DMC). Chciałam wam pokazać  skończoną już kilka dni temu babunię - miałam jednak taki plan, żeby już była "skonturowana". Niespodziewany brak nici odsunął pokaz na czas nieokreślony. Mulina bowiem w pasmanterii na drugim końcu miasta, a ja zmagam się z przeziębieniem i gdy docieram z pracy do domu, to marzę tylko o gorącej herbacie i łóżku - gdzie mi tam w głowie wyprawy do sklepu...:(
W szufladzie czeka prezent dla przyjaciółki - nie dostarczony jeszcze (wstyd), a zatem nie do pokazania.
Jedyne, co zrobiłam, to lifting bloga, którego szata graficzna nagle przestała mi się podobać.;)
I kiedy wydawało się, że zamilknę na czas nieokreślony, ratunek przyszedł ze strony Eluni z bloga Papier i Nitki, która to niespodziewanie obdarowała mnie następującymi tworami swoich rąk:

Czyż nie jest cudny?

A to wszystko za 100 komentarzy zostawionych na jej blogu. Dzięki, Elu!:)
Powinnam jeszcze przedstawić Twórcze Inspiracje, które dostałam z Coricamo... Ale to nie teraz. Czuję się coraz gorzej.  Niech mnie ktoś przytuli!:(
Chyba zaczynam majaczyć, więc kończę, zanim się przerazicie. Witam serdecznie nowe obserwatorki: Jadzik i Amatistę, ściskam pozostałe i do zobaczenia w lepszym nastroju.

P.S. Muszę zamieścić sprostowanie: niesłusznie oszkalowałam moją komódkę, mulina się znalazła. Okazało się, że używałam jej do wyszywania kota - poduszki i została w koszyczku... Niniejszym przepraszam DMC.:) I wiecie? Trochę mi lepiej, więc się biorę za kontury.:)