Madmoiselle z kotem - finał.

No, moje kochane, możecie być z siebie dumne - tak na mnie wpłynęłyście, że już w czwartek zasiadłam do haftu i w trzy wieczory zrobiłam kontury.;) Lubię je robić, umiejętności mi nie braknie, tu jednak trochę mnie odrzucało, kiedy widziałam, że w jednej linii kontury zmieniają nie tylko kolor, ale również grubość (od jednej nici do trzech). Oczywiście, okazało się, że nie jest to trudne, tylko trzeba uważniej wyszywać i trochę dłużej to trwa. Ale obraz skończony, tylko nad oprawą muszę się zastanowić. Kusi mnie okrągła ramka... Można gdzieś je dostać?
A teraz prezentacja:

A tak wyglądał bez konturów.

Dziękuję wam bardzo za pochwały moich nie hafciarskich karteczek: wykrojnik zamówiłam sobie w prezencie gwiazdkowym i nie żałuję, efekt jest.:)
Iskierko - ty to wiesz, jak mi poprawić samopoczucie.:)
Justynko, tak jak podejrzewałaś, chodziło o kalendarz Amun. Razem z rodzicami od lat ich wspieramy.
Ewinka nowa - nie wiem, czy do mnie dziś zajrzysz, jestem chętna na schemat kartki schodkowej.
Aniu (w związku z nitką) - jak skończę hafty na obowiązkowe w tym miesiącu zabawy, zabieram się za tulipanową wróżkę.:)
Lucyna, hafty na wierzbie, Sylwia - umknęło wam słowo: mama. Kartka została zrobiona dla MAMY mojego męża, nie dla męża.:) Jemu bym takich różowości nie robiła...;)
Kraina pasji - audiobook, nie... Jestem wzrokowcem. Ale kontury powstały.;) 
Biorę się za zabawy. Zrobiłam kartkę do Uli i właśnie wyszywam konwalie do Ani. Nowe posty wkrótce.:)
Ściskam!